Het wiel

Als dit een blog voor de Jola site zou zijn geweest had dit geklopt, ……….. maar dat is het niet en dus kunt u gerust zijn; niemand heeft iets gebroken. De auto echter wel, en aangezien het wiel van de auto in Jola “been/voet” heet weet u nu wel wie, beter gezegd wat wel iets gebroken heeft. De auto. Dinsdag ochtend waren we vertrokken met de auto naar Senegal, om Eline, Lukas en ook Levi dit keer naar school te brengen voor 5 weken. De auto was net verholpen aan het probleem van oververhitting toen hij daar weer last van kreeg. Gelukkig kon dit op het laatste moment verholpen worden en dus gingen we op pad, met een oog scherp lettend op de “warmtemeter” van de auto. Maar alles ging goed. Na het afscheid zijn wij weer aan de terugreis begonnen en we stopten bij een hotel toen het ongeveer donker was geworden. Na een klamme nacht in een kamer zonder raam begonnen weer te rijden en al snel waren we weer in The Gambia en ook de crossing met de ferry ging voorspoedig. Plots hoorden we een behoorlijk geklapper. Dat was zo luid dat mensen omkeken als we er aan kwamen rijden. We stopten om te kijken waar dit vandaan kwam. Maar natuurlijk was er dan niets te zien of te horen dus we vervolgden onze reis. Met 60 a 70 snelden we over de hobbelige zandwegen toen ineens met een harde klap de linker voorkant van de auto naar de grond dook. Ik haalde meteen mijn voet van het gas en met een langslepend geluid stuurde ik de auto, nog zo’n 200 meter verder naar de kant. Eerste dachten we aan een enorme klapband, maar al gauw bleek dat afgebroken was, het zat nog maar vast met 1 moer. Het ging allemaal te snel om echt geschrokken te zijn. Later besef je wel dat het ook anders had kunnen aflopen. En dan ben je al gauw dankbaar dat we aan de goede kant van Gambia dit “ongeluk” kregen, zodoende kon de carmecanic langskomen en we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Het enig dat we eraan hebben overgehouden is een hele bruine kleur, omdat ik samen met een hele goede vriend de wacht heb gehouden (ongeveer 4uur) totdat de carmecanic weer terug was van de reparatie. Er was totaal geen schaduw bij de auto, en als ware Jona’s hebben we onder een boompje zo goed en kwaad als het ging geprobeerd in de schaduw te zitten. Uiteindelijk is de auto zover gerepareerd zodat we in ieder geval naar huis konden rijden, en bleek al snel dat het gerammel weer een ander probleem was, En zo blijft de auto ons bezig houden. Dus wordt vast vervolgd. En als klap op de vuurpijl was de (gas)koelkast gaan walmen in onze afwezigheid met een behoorlijk zwarte keuken tot gevolg. Aaaaaaaaaaaarrrrrrggggghhhhh!