EENDAGS …… VL….. EUH.. KAT

U kent vast wel die mop over de eendagsvlieg die zijn dag niet had. Nou zoiets hadden wij ook, maar dan met een kat.
Sinds Levi weer thuis is hebben we het al vaker gehad over een nieuw poesje. Veel over gepraat, steeds niet gedaan totdat bleek dat onze bij-het-huis-horende-nooit -zelf-gekozen-kat weg was, …en weg bleef. Dit beest, best lief hoor, blijft wel vaker een paar dagen weg. Je voelt gelijk de opluchting in huis; “Oh is Simba weer weg. Misschien dit keer echt”. Ach, die lieve kat. Het is niet dat ie iets verkeerds heeft gedaan, er is gewoonweg niet zo een klik. Wat Simba betreft is er wel een slijm, die hij lat zien elke keer dat je em aanhaalt.
Maar goed, Simba was dus ook weg, nu ik dit schrijf al 4 dagen. We blijven hopen, ….. dat dat zo blijft (Nou Hamstra hou je nu op, je houdt heus wel een beetje van die kat. Ja jullie hebben gelijk hoor).
Onze washulp had nog wel een katje over. En die zijn we gaan halen. Doos in de hand en er heen. 6 weken oud, geen gedoe met KITKAT-speciaal-voor-de-jonge-katjes-hele-dure-melk, gewoon met de pot meeeten. Dat wil zeggen, de Gambiaanse pot; rijst en vis.
Zondagmiddag ging het katje met ons mee. Nummer 11 of 12 alweer. Verzin dan maar eens een leuke en originele naam. Denkend aan een lekker drankje dat ze hier verkopen kwam Levi uit op “Malta”.
Eerst een hokkie inelkaar gezet voor em. Buiten wel te verstaan. Maar daar ontsnapte hij steeds weer uit. Dus uiteindelijk hebben we het hek maar weggehaald en mocht hij “vrij” buiten slapen. De volgende dag was hij er nog gewoon en dat gaf hoop……. Tot de middag toen hij n geen velden of wegen te bekennen was. Wij allemaal zoeken, roepen maar nee hij was echt weg. Papa vertelde heel nuchter dat we dan maar ergens een nieuw poesje moesten halen, maar die emotieloze oplossing werd niet gewaardeerd. Een nieuwe zoektocht moest er plaatsvinden. .. . . . . Okay. We stonden op van Levi’s bed en liepen langs een ander bed toen het mij (Silvian) ineens te binnen schoot (Noem het een helder moment, noem het een unicum) dat Levi had gezegd dat Malta ’s ochtends onder dat bed had gelegen.
Zaklamp erbij, EN JA HOOR, daar lag ie heerlijk te pitten in een donker hoekje. Levi’s tranen waren snel gedroogd en maakten plaats voor ene geweldig grote glimlach; zijn vriendje was weer terug.

Goud, zilver, brons ……. Maar niet voor ons

Deze week zijn we in Senegal om samen met de kinderen en de hele BCS school te genieten van een sportweek. Op verschillende locaties in Dakar, inclusief het officiële stadion dat gebruikt wordt voor internationale sportsevents, wordt er dan gesport. We begonnen met volleybal op een school met uitzicht op de zee.
In al de categorieën werd BCS eerste!!!!!!!! Dat was natuurlijk een superstart. De volgende dag was het tijd voor de atletiek. Daar werden we weer met beide benen op de grond gezet. Zeker in het ochtendprogramma kwamen we er wat medailles betreft niet aan te pas. Dat mocht de pret echter niet drukken, en het was dan ook heel gezellig, met zon, muziek en vele aanmoedigingen. De tweede helft van de dag waren er zowaar wat succesjes voor de BCS, helaas niet voor Lukas en Eline die door blessures in de aanloop naar het toernooi niet goed hebben kunnen trainen.
De laatste dag was het voetbal aan de beurt. En dat was ook heel ….. gezellig vooral. Geen medailles, wel goede sportieve prestaties. Zeker Lukas die als goalie een paar prachtige reddingen maakte oogstte veel lof.
We zullen proberen wat sfeer foto’s mee te zenden.
Vanuit Senegal ……