2x gedoopt

Tijdens de mid term break van de school waar zij heen gaan in Senegal, verbleven we een paar dagen in een huisje aan de zee. We hadden gezien tijdens die paar dagen dat de zee wel erg ruig was. We hoopten maar dat dat dinsdag anders zou zijn, dat zou immers de dag zijn dat er 3 mensen gedoopt gingen worden. Niet in een kerk en dan een bad. Nee gewoon in de zee. Helemaal kopje onder.
Maar dinsdag was het niet veel anders. Het was stralend weer, dat wel maar de golven waren nog vervaarlijk hoog. Bijna 100 mensen hadden zich verzameld om getuige te zijn van de doop in de zee. We probeerden wat te zingen, als we konden verstaan wat er gezongen moest worden; de zee maakte zoveel lawaai en de versterker deed het op dat moment niet dat we allemaal onze oren moesten spitsen om het goed te horen.

Toen het zover was liep de eerste jongen naar de zee toe samen met zijn ouders die hij gevraagd had om hem te dopen. Terwijl ze daar stonden werden ze al flink heen en weer geduwd door de golven.
Ze doopten hun zoon, en onder luid applaus liepen ze vervolgens weer terug naar het strand, zich niet bewust van de enorme golf die van achter op hen afkwam. De golf brak precies bij hen en sleepte hen alle drie, volledig onder water verdwijnend, mee naar het strand; papa en mama waren nog een keer gedoopt.

Lukas gaf eerst zijn getuigenis in perfect engels en heel duidelijk waarom hij zelf gedoopt wilde worden. Papa en mama probeerden het droog te houden (wat sowieso niet zou lukken bij dopen in de zee). Daarna was het onze beurt en liepen we naar de zee. Wijs geworden van de eerste doop liepen Eline, Silvian en Lukas niet al te ver het water in, bang dat we zouden verdrinken in plaats van gedoopt te worden.
Het water kwam tot aan de bovenbenen. Mooie hoogte dacht ik nog. Net toen ik Lukas wilden dopen trok het water zich terug en ging Lukas niet helemaal kopje onder. Snel zei ik dat ie nog even zijn adem in moest houden en “duwde” ik hem terug in het water, nu wel helemaal kopje onder gaand…….. Ook Lukas was (2x) gedoopt.
Zwalkend door de stroming van de zee en lachend liepen we terug naar het strand.
Een bijzondere dag, heel speciaal en we kijken er dankbaar op terug.

Krak zei de tak

Het mango seizoen is weer volop aan de gang. Nog maar sinds kort, want door de aanhoudende koude (echt waar!), okay de aanhoudende relatieve kou, wilden de mango’s maar moeilijk rijpen.
Al maanden hingen ze in de boom mooi te zijn, maar niet rijp. Nu dus wel. Maar toch hebben ze af en toe een zetje nodig om ze uit de boom te krijgen.
Samen met Levi ging ik kijken naar de mango bomen (we hebben er 6 in de tuin, waarvan 2 op dit moment geen mango’s hebben) en in een van de bomen zagen we een paar mooie mango’s. De grootste jongen van de klas klom in de boom en zou ze er wel even uit plukken.
Maar als je dan in die boom zit, zie je alles ineens van de andere kant, en worden de mango’s, althans degene die ik zag, door de bladeren uit het zich onttrokken.
Ik klom nog een stukje hoger, en besloot ook wat verder op de tak te gaan zodat ik wat bladeren opzij kon doen. Dat werkte goed want ik ontdekte de rijpe mango’s weer.
KKKKkkkkrRRRrrr, hoorde ik zacht, achter mij. Verschrikt keek ik op maar het was de poes die het geweldig vond dat het baasje ook nog speels was en in de boom zat.
Nog iets verder voor die ene mango dan maar. Ondertussen stond Levi onder de tak klaar om de mango’s die ik zou laten vallen op te vangen.
KKKkkkkKKKKKRRRRrrrr, begon het weer, en het geluid werd sterker. “Nee dit is toch echt geen poes, maar ja kom op joh Hamstra, het kan toch ook niet die tak zijn. Hoe zwaar ben jij nu helemaal.”
KKkkkkKKKKKKkkrrRRRrRrr, ging het geluid, en harder en wat langer, het was, potverjanheinekont, wel degelijk de tak waar ik op zat die het aan het begeven was en wel met zo een snelheid dat ik niet meer terug kon kruipen
KKKKkkkkkkkkkkkkkkkkRRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrRRRRRRR. “LEVI, WEG DAAR, ….. NU” KKKKRRRRRAAkkk. Levi jumpte opzij en terwijl hij dat deed brak de tak af, viel precies op de plek waar Levi eerst stond. Ik greep mij vast aan een kort dood stompje dat ik had gezien rechts van mij toen het tot mij door drong dat de tak zou breken. Dat korte stompje brak mijn val, maar brak zelf ook weer.
Gelukkig zat ik niet hoger dan 2,5 meter boven de grond, en stond ik een fractie later weer met beide benen op de grond, net als de geschrokken Levi. Behalve een paar schaafwonden had ik niets.
Met wiebelende beentjes, de veroverde mango’s en een groot verhaal wachtten we totdat mama thuis zou komen.

Kinderboerderij

Wij hebben zo onze eigen “kinderboerderij”. Dat wil zeggen; de dieren hebben zo hun eigen kinderboerderij gemaakt van onze compound. En dan 24/7, oftwel dag en nacht, de kinderboerderij sluit nooit.
“Ach Hamstra, overdrijf je niet een beetje”, ja jullie hebben gelijk het is niet echt een “boerderij”voor kinderen als je naar de soort dieren kijkt.
We beginnen “gewoon”, met de echte kinderboerderij dieren. In de avond en de nacht krijgen we steevast bezoek van 1 of 2 koeien. Die hebben een gat gevonden in de omheining. Dat is op zich niet zo moeilijk want het is meer gat met een stukje omheining. Maar ja het is een enorme omtrek en omdat een kleiner stukje van de tuin (nog steeds groot voor Nederlandse begrippen) wel goed beschermd is laten we het maar zo voorlopig.
Score: koeien.
Maar ja die koeien komen niet alleen. Vaak gaan de geiten en kippen voor hen uit. Eigenlijk leven ze daar gewoon. Kijken op als je in dat stuk tuin komt, zo van: “He wat moet je in onze tuin” om ze vervolgens te zien denken ”Oh nee ships, het is zijn tuin, …..wegwezen.
Score: Koeien, Geiten, Kippen
Als men vergeet om de poort van de voortuin te sluiten dan krijgen we zeker bezoek van schapen. Dat zijn geen schapen zoals in Nederland, nee het lijken wel mislukte geiten. Maar dan weer minder slim. Want die geiten weten precies wanneer ze de weg over kunnen steken. Schapen niet …..
Ach en met een beetje geluk??? Komen de ezels ook nog even op bezoek. En dat zijn dan niet van die schattige kinderboerderij ezels, maar nors kijkende en enorm hard balkende ezels. Zo hard dat je ’s nachts rechtop in je bed zit, geschrokken van dat enge geluid onder je raam.
Laten we maar even door gaan. We gaan wat kleiner. Vogels, heel veel vogels. Rood, groenparelmoer, geel, blauw en rood, we hebben het allemaal, en die zijn hartelijk welkom, want ze zijn prachtig, behalve dan die vleermuizen.
Maar waar vogels zijn zijn ook katten. Een stuk of 4 plus onze eigen kat brengt het op 5.
Score: Koeien, Geiten, Kippen, Schapen, Ezels, Vogels, Vleermuizen en Katten.
Zouden we bijna onze nachtbrakers vergeten, de muizen en eekhoorns die ’s nachts over onze golfplaten dak dansen, …. Bedankt.
Maar dan. Hagedissen, Gekko’s, Mieren en Termieten. Vooral buitenshuis maar ook binnenshuis en de termieten zitten zelfs in de muren (Die zijn van modder) en vreten langzaam maar zeker ons huisje op
Score: Koeien, Geiten, Kippen, Schapen, Ezels, Vogels, Katten, Muizen, Eekhoorns, Hagedissen, Gekko’s, Mieren en Termieten.
En als laatste de schorpioenen en slangen. Maar die laten zich maar weinig zien. Dat is beter voor ons ……. En voor hen, willen wij en zij het er levend van af brengen. Zoals die ene schorpioen die dacht slim te zijn en zich op Lukas en Levi’s kamer te verstoppen. Dat was ie dus niet, …………. hij zal het nooit meer doen.

Score: Koeien, Geiten, Kippen, Schapen, Ezels, Vogels, Katten, Muizen, Eekhoorns, Hagedissen, Gekko’s, Mieren, Termieten, Schorpioenen en Slangen.
Jullie zijn van Harte welkom op deze “kinderboerderij”