2x gedoopt

Tijdens de mid term break van de school waar zij heen gaan in Senegal, verbleven we een paar dagen in een huisje aan de zee. We hadden gezien tijdens die paar dagen dat de zee wel erg ruig was. We hoopten maar dat dat dinsdag anders zou zijn, dat zou immers de dag zijn dat er 3 mensen gedoopt gingen worden. Niet in een kerk en dan een bad. Nee gewoon in de zee. Helemaal kopje onder.
Maar dinsdag was het niet veel anders. Het was stralend weer, dat wel maar de golven waren nog vervaarlijk hoog. Bijna 100 mensen hadden zich verzameld om getuige te zijn van de doop in de zee. We probeerden wat te zingen, als we konden verstaan wat er gezongen moest worden; de zee maakte zoveel lawaai en de versterker deed het op dat moment niet dat we allemaal onze oren moesten spitsen om het goed te horen.

Toen het zover was liep de eerste jongen naar de zee toe samen met zijn ouders die hij gevraagd had om hem te dopen. Terwijl ze daar stonden werden ze al flink heen en weer geduwd door de golven.
Ze doopten hun zoon, en onder luid applaus liepen ze vervolgens weer terug naar het strand, zich niet bewust van de enorme golf die van achter op hen afkwam. De golf brak precies bij hen en sleepte hen alle drie, volledig onder water verdwijnend, mee naar het strand; papa en mama waren nog een keer gedoopt.

Lukas gaf eerst zijn getuigenis in perfect engels en heel duidelijk waarom hij zelf gedoopt wilde worden. Papa en mama probeerden het droog te houden (wat sowieso niet zou lukken bij dopen in de zee). Daarna was het onze beurt en liepen we naar de zee. Wijs geworden van de eerste doop liepen Eline, Silvian en Lukas niet al te ver het water in, bang dat we zouden verdrinken in plaats van gedoopt te worden.
Het water kwam tot aan de bovenbenen. Mooie hoogte dacht ik nog. Net toen ik Lukas wilden dopen trok het water zich terug en ging Lukas niet helemaal kopje onder. Snel zei ik dat ie nog even zijn adem in moest houden en “duwde” ik hem terug in het water, nu wel helemaal kopje onder gaand…….. Ook Lukas was (2x) gedoopt.
Zwalkend door de stroming van de zee en lachend liepen we terug naar het strand.
Een bijzondere dag, heel speciaal en we kijken er dankbaar op terug.