donderdag 14 juni 2012

Forza Italia, grazie

Twee weken lang hebben we als Sibanor team een 7tak Italianen op bezoek. Ze hadden aangeboden om ons te helpen, met wat er maar nodig was. Maar vooral technisch en renovatie…. Eigenlijk moet ik eerst vertellen dat wij als team een jong stel Italianen verwachtten, maar nee hoor. Toen we een foto zagen “schrokken” we met z’n allen. Het waren alle, met 1 uitzondering, oudere mensen. Je weet wel die leeftijd groep die net boven mij zit. Er zaten zelfs opa’s bij. “Nou maar afwachten” was de reactie. Maar vanaf het moment dat we kennis met ze maakten was het geweldig, leuk en fijn. En ze werken bovendien keihard. En da tis leuk om te zien (vooral om te zien, haha) in een cultuur waarin dingen weinig tot geen haast hebben, …. Want het kan immers ook morgen nog of eventueel daarna. Maar niet de Italianen. In 2 dagen hebben ze van alles geverfd, elketrikiteit aangelegd en nog veel meer. De twee dames zouden in een huisje vlak bij ons slapen en de mannen verdeeld over de rest van het team. Maar 1plek wasecht teveel van het goede voor 3 mannen, en dus gingen we schuiven. Met als resultaat dat de dames bij ons in huis slapen. In onze 3- aparte-maar-toch-ook-weer-niet-aparte-slaapkamers-want-er-zijn-geen-deuren-en-maar-een-halve-muur. De 3 mannen verhuisden naar het huisje. Wij hebben nu dus 5 Italianen als buren/loges en het is erg gezellig. Maar juist die dag besloot de waterpomp die het eigenlijk al niet goed deed besloot er helemaal de brui aan tegeven. Aaaaaaarrrrrrrrrggggggggghhhhhhhh, 5 hardwerkende Italianen die je graag in de watten wilt leggen, en geen water, dat gaat echt niet. Wij sleutelen aan de pomp, en een andere pomp, maar nee het wilde echt niet, en we moesten er aangeloven. We hadden de aanschaf van een nieuwe pomp lang uitgesteld, want die zijn hier 500 euro en dat is wat veel voor ons, en ach met een beetje minder water konden wij wel leven. Maar ik ging met een van de Italianen, die overigens bijna alleen Italiaans spraken (difficili) en ein bischen Deutsch, naar de hoofdstad om toch maar een pomp te kopen. En zomaar spontaan zei het team dat ze ons wilden helpen met de aanschaf van de nieuwe waterpomp. Met een bedrag dat echt hielp. En nu? Nu hebben we weer in een paar uurtjes pompen water om de dag mee door te komen. Italie? Die mag van mij Europees Kampioen worden. Hebben wij helemaal geen moeite mee . We hebben hard meegeschreeuwd tegen Spanje! (Wie niet?). Wat is het een geweldig team , euh de Italianen die hier zijn dan,(ook zonder die sponsoring hoor!!!!!!!!!)

woensdag 6 juni 2012

Even stilte graag

Veel christenen willen graag de dag beginnen met gebed en bijvoorbeeld wat bijbel lezen. Wij ook. Maar ja, iedereen weet dat de dag je met een sneltreinvaart overvalt als je niet oppast; Opstaan, dan nog even ontbijten en dan lezen, nee wacht eerst nog even opfrissen, dan bijbellezen, ooh nee wacht snel kijken of er al terug gereageerd is op de mail. Okay nu bijbellezen, maar ik kan beter eerst naar de wc gaan, nu dan, ….. wat al zo laat ik moet gaan, ……………………………… En zo gaat dat toch vaak, of niet? Nou wij wilden dat dus anders. We besloten om de wekker om 6.30 te zetten en dan op te staan en gelijk door te lopen naar de woonkamer en te beginnen met de dagopening. Toppie, goed idee! En ja hoor om eerlijk te zijn werkt dat meestal heel goed. Maar ja dat is niet zo leuk om over te bloggen. Leuker is om te vertellen over die andere keren dat het toch niet goed ging. Vanmorgen. 6.30 de wekker gaat en we slepen ons uit bed. Gisteravond net terug gekomen uit Senegal waar we 3 hele dagen (houd me vast zeg) onze kinderen konden meemaken. Het gaat goed met hen alle drie hoor, maar dat terzijde. Na zo’n lange reis ben je wel moe! Maar goed, wij uit bed. Rollend naar de woonkamer, en begonnen met de dagopening. Fijn lekker even die rust. 6.50 laten we bidden, je weet maar nooit…….. EN JA HOOR. NET TIJDENS HET GEBED GAAT DE POORT VAN DE COMPOUND OPEN EN BEGINT ER IEMAND TE ROEPEN, weg rust, THAMAR SILVIAN STUDYFEES, HALLO, HALLO. Heer helpt u mij even rustig te blijven? Op ene vriendelijke maar dringende toon gezegd dat het echt te vroeg is en dat ze om 7.30 welkom is. Zo gaat dat dus, geregeld! En dan de rest van de dag probeer je de drukte van de dag bij te houden terwijl je gestoord wordt door tenminste 10 bezoekers die van alles en nog wat willen. But he, it is nice here!