Hoog Bezoek
Afgelopen weekend was niet alleen bijzonder doordat het Paasweekend was, ons eerste Paasweekend in 7 jaar maar ook omdat we “hoog” bezoek kregen uit Duitsland.
Tijdens ons werk in The Gambia maakten we kennis met veel mensen. Er werkten veel Gambiaanse werkers in de kliniek die van allerlei werk deden. Er waren tuinmannen, verpleegkundigen, nachtwachten (die daar een heel eigen invulling aan gaven door vooral te slapen), apotheekassistenten, onderhoudsmannen van gebouwen en auto’s, etc. En in die laatste categorie kregen wij contact met een jongeman die erg belangrijk voor ons werd. Vooral omdat door de lange zware reizen van de auto er nogal wat kapot ging en we stonden geregeld stil. Wielen die onder de auto weg klapten, schokbrekers die bijna door de auto heen klapperden……. Nou ja, om kort te zijn. Door die reparaties die hij aan de auto’s deed, oh ja en aan onze waterput, kregen we ook een goede vriendschap met hem.
Maar wij waren niet de enige die bevriend met hem werden. Er was ook een Duitse verpleegkundige werkzaam in het ziekenhuis. Een jongedame die met grote inzet werkte op de ziekenhuis afdeling.
Langzamerhand werd de vriendschap intenser en na veel nadenken en bidden besloten ze toch de relatie uit te bouwen en trouwden ze zelfs met elkaar. Nu zijn ze al een jaar getrouwd en wonen ze in Duitsland en het gaat goed. En we hebben genoten om hen te mogen ontvangen on Emmeloord. Daar konden we niet opscheppen over de bergen, maar wel over het wonen op de bodem van de zee. Tja -5 meter beneden zeeniveau, dat is weer eens anders dan 1756 meter boven zeeniveau (alleen qua foto is zo’n berg toch indrukwekkender). Ha, daar hebben de Zwitsers niet van terug, … (Sorry persoonlijke jaloezie t.o.v de mooie Zwitserse bergen).
Het was zo leuk. We hebben uren herinneringen opgehaald over The Gambia en onze gezamenlijke vrienden. En het was zo leuk om te horen dat hij de toubabs (de blanken) nu zoveel beter begrijpt. Waarom ze zoveel binnen leven (Ja het is hier koud hadden we al gezegd) waarom vrienden met agenda’s een afspraak plannen om elkaar te zien (Ja we zijn hier druk hadden we al gezegd). En ookal begrijpt ie het nu wel, snappen doet ie het nog niet altijd, …………..en ik ook niet, die rare Europeanen!
Afgelopen weekend was niet alleen bijzonder doordat het Paasweekend was, ons eerste Paasweekend in 7 jaar maar ook omdat we “hoog” bezoek kregen uit Duitsland.
Tijdens ons werk in The Gambia maakten we kennis met veel mensen. Er werkten veel Gambiaanse werkers in de kliniek die van allerlei werk deden. Er waren tuinmannen, verpleegkundigen, nachtwachten (die daar een heel eigen invulling aan gaven door vooral te slapen), apotheekassistenten, onderhoudsmannen van gebouwen en auto’s, etc. En in die laatste categorie kregen wij contact met een jongeman die erg belangrijk voor ons werd. Vooral omdat door de lange zware reizen van de auto er nogal wat kapot ging en we stonden geregeld stil. Wielen die onder de auto weg klapten, schokbrekers die bijna door de auto heen klapperden……. Nou ja, om kort te zijn. Door die reparaties die hij aan de auto’s deed, oh ja en aan onze waterput, kregen we ook een goede vriendschap met hem.
Maar wij waren niet de enige die bevriend met hem werden. Er was ook een Duitse verpleegkundige werkzaam in het ziekenhuis. Een jongedame die met grote inzet werkte op de ziekenhuis afdeling.
Langzamerhand werd de vriendschap intenser en na veel nadenken en bidden besloten ze toch de relatie uit te bouwen en trouwden ze zelfs met elkaar. Nu zijn ze al een jaar getrouwd en wonen ze in Duitsland en het gaat goed. En we hebben genoten om hen te mogen ontvangen on Emmeloord. Daar konden we niet opscheppen over de bergen, maar wel over het wonen op de bodem van de zee. Tja -5 meter beneden zeeniveau, dat is weer eens anders dan 1756 meter boven zeeniveau (alleen qua foto is zo’n berg toch indrukwekkender). Ha, daar hebben de Zwitsers niet van terug, … (Sorry persoonlijke jaloezie t.o.v de mooie Zwitserse bergen).
Het was zo leuk. We hebben uren herinneringen opgehaald over The Gambia en onze gezamenlijke vrienden. En het was zo leuk om te horen dat hij de toubabs (de blanken) nu zoveel beter begrijpt. Waarom ze zoveel binnen leven (Ja het is hier koud hadden we al gezegd) waarom vrienden met agenda’s een afspraak plannen om elkaar te zien (Ja we zijn hier druk hadden we al gezegd). En ookal begrijpt ie het nu wel, snappen doet ie het nog niet altijd, …………..en ik ook niet, die rare Europeanen!
