donderdag 14 februari 2008

STAGE ... HET VERVOLG.



De voorbereidingen voor de stage zijn in volle gang. We hebben internet afgezocht naar goekope tickets. Ook via buitenlandse mede studenten gezocht, het lokal reisbureau bezocht en ... dat lokale reisbureau was (weer) de goedkoopste. Dus we hebben daar de tickets besteld die ons naar de hoofdstad van Equatoriaal Guinea moeten brengen; Malabo. Aangezien dit op een eiland ligt en wij op het vasteland onze stage zullen gaan doen zullen we verder moeten reizen met een lokale vlucht. AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH. ENG. Effe gecheckt op het internet; in 2005 is daar nog zo'n lokaal vluchtje neergestort. HHHMMMM, lekker vooruitzicht. Het zal wel goed gaan.


Oh ja, voordat we het land in kunnen moeten we een visum aanvragen. Het is haast niet te geloven wat we daar allemaal voor moeten doen. We moeten bewijzen dat we AIDS vrij zijn, we moeten een bepaald bedrag op onze bank hebben staan, een hotelboeking kunnen laten zien (wij slapen gewoon bij de missionaries) het vliegticket laten zien (ook zo handig; eerst het vliegticket boeken= betalen en dan zeker te horen krijgen dat je visa geweigerd is). Maar we moeten zelfs een certificaat van goed gedrag overleggen aan de ambassade voor het visum. Ja, ja ik hoor iedereen al binnensmonds lachen en denken; dat wordt lastig voor silvian, hahaha :)


Als we pech hebben duurt dat certificaat ongeveer 4 weken, en dan moet het nog naar de ambassade in Brussel die het dan op zijn beurt weer moet goed keuren. Maar over 4 weken hopen we eigenlijk net in het vliegtuig te zitten.

Al met al bracht het wel even wat onrust, maar we hebben het bij God neergelegd en als het zo moet zijn dat wij naar Equatoriaal Guinea "moeten" voor onze stage zal het allemaal ook lukken.

Binnenkort: Het vervolg op het vervolg.








vrijdag 1 februari 2008

CARRRRRNAVAL

Vandaag was de grote dag ... voor de kids. CARNAVAL!!!!!!!

Twee papa's en twee mama's, waaronder wij dus moesten aan de slag met de skelter en met kleren. Het werd uiteindelijk een vliegtuig en de twee meiden stewardessen en een piloot. Het was erg koud,maar wel droog en dat is soms heel wat in Nederland. Wij hebben staan blauwbekken langs de kant van de weg om naar de kids te kijken. Maar dat was de moeite waard.

STAGE

Hola,

Nou, eindelijk weten we waar we de stage zullen doen. Het wordt Equatoriaal Guinee. Dit was de allereerste "aanbieding" die we kregen. Daarna hebben we met nog twee andere zendings organisaties gemaild en ook persoonlijk gesproken. Dat duurde al met al aardig lang. Op een gegeven hebben we besloten de knoop door te hakken en te gaan voor de eerste optie.
Equatriaal Guinee is een landje 0,8 keer Nederland en met een inwonertal van .... hou je vast... jullie dachten dat Nederland dicht bevolkt was?? Nou dat klopt. Eq. Guinee heeft er iets meer dan 500.000. Het is het enige officieel Spaans sprekende land in Africa. ..... Dus ja ik ben al druk bezig om wat basis Spaans op te pakken. Verder moeten natturlijk de tickets geregeld worden, de visa en eventuele inentigen etc, etc. Wat dat betreft beginnen de voorbereidingen nu pas echt.
De kinderen blijven dit keer logeren bij de opa's en oma's. Dat is dan maar voor twe weken, wnat Thamar komt na die twee weken weer terug naar Nederland. Ik blijf de volle 6 weken.
Het werk zal behoorlijk varierend zijn. 'S morgens is er een bouwproject, 's middags kidswerk, HIV/AIDS project en ook nog meelopen met een local pastor (een stukje churchplanting/building in de praktijk zien).
We hebben er veel zin in.

Groeten Silvian en Thamar