dinsdag 12 mei 2015

Juniorsweekend 2015

Eindelijk was het dan zover; het juniorsweekend. De juniors hadden er al langere tijd naar uitgekeken, wij (Thamar en ik) juist niet. Het vooruitzicht om met 26 juniors te kamperen was nou niet bepaald waar wij warm van werden. Maar om maar met de deur in huis te vallen. Het viel mee, we hebben het overleefd. Mede dankzij de hulp van onze dormhelpers en 2 leraren die mee waren.
Natuurlijk was er wel weer genoeg gebeurd, waarbij het brillenglas avontuur wel de beste was.
Zaterdagochtend stond ik (Silvian) op toen ik na verloop van tijd opmerkte dat er een schroefje miste van mijn bril. Als ik niet op zou passen zou het glas er uitvallen. Dus ik op zoek naar een kleine schroef, en dun stukje ijzerdraad. Maar dat was er allemaal niet en dus toen maar op zoek gegaan naar een stukje draad, …. Ik voelde mij net Mc Gyver (Dit voor de oudere lezers onder u), want ik gebruikte een stukje touw dat het wattenzakje bijelkaar hield. Haha, mij heb je niet zomaar hoor.

De dag ging verder en we gaven onze aandacht weer aan de kinderen. Ze wilden graag zwemmen dus gingen we met ze mee. Het water was heerlijk. Er werd geduwd en getrokken, en opeens had ik een vertroebeld beeld. Ja hoor het glas was eruit gevallen, ………………. In het zwembad. Aaaaaaaaaarrgghhh.
Hoe in hemelsnaam vind je een glas passend in een ziekenhuisbrilletje (kent u die nog) in een zwembad met duizenden liters water.
Alle kinderen werden het zwembad uitgebonjourd en alleen de beste zwemmers gingen op een lijn in het begin van het zwembad staan. Rustig doken ze onder water om vervolgens een paar meter later weer boven te komen. NIETS, …. En later? NIETS, …..en weer NIETS. We wilden het net opgeven toen de kleinste (niet de jongste) triomfantelijk boven kwam MET het glas in z’n handen. Een klein wonder hoor!!
Na hem uitgebreid bedankt te hebben, ging ik gauw verder met de volgende taak; mijn collega helpen de BBQ aan te steken. Dat ging moeilijk, blazen en blazen en langzamerhand begon het dan toch te smeulen. Ik boog voorover om nog een laatste keer goed te blazen, en PLOP daar ging mijn glas weer, …… in de BBQ. Aaaaaaarrrrrrrrrgggggghhhhhh. Gelukkig viel ie in het koude gedeelte en kon ik em er gauw uitpakken.
Mijn collega stond naast mij en zei kun je niet beter een stukje ijzerdraad nemen.”Jaahaa zei ik maar dat is hier gewoonweg niet te vinden” zei ik tegen hem.
“En dit dan” zei hij terwijl hij een stuk ijzerdraad omhoog hield. …. “Euh ” …. Stamelde ik, … “perfect”.