WAT WIL JE NOG MEER?

De term is net begonnen, we komen er net in, maar toch kunnen we niet voorkomen dat onze gedachten ook naar Nederland gaan. We moeten wel bezig met de “toekomst”. Dus dat hebben we gedaan en eerlijk gezegd vind ik dat best leuk alhoewel het soms ook wel aanvliegt als je ziet wat voor een (elektronische) papierwinkel je moet invullen om ook maar iets voor elkaar te krijgen.
Maar met een berg geduld kom je heel ver.
Zo zijn we bezig geweest met de scholing voor de kinderen. Heen en weer gemail, met de school maar ook met onze lieve vrienden (jaahaa, dat gaat over jullie Marieke, haha) en mede dankzij hun zijn de kinderen aangenomen op de school in Emmeloord. …………Ik bedoel niet dat onze kinderen nergens aangenomen zouden worden omdat het zulke moeilijke kids zijn en dat we nu door Marieke haar hulp het wel voor elkaar hebben gekregen, ik bedoel, … nou ja, u begrijpt toch wat ik bedoel, … toch.
Nou ja, da’s in ieder geval super. Een ander ding waar wij mee bezig zijn geweest is woonruimte. En alweer met hulp van lieve vrienden (en ja hoor het gaat weer over Marieke en Frits) lijkt het er sterk op dat we een prachtig huis kunnen gaan huren voor in ieder geval 2 jaar. Super, alhoewel er bij deze hulp ook eigen belang mee speelde bij Marieke en Frits. Zij wilden maar wat graag dat, lieve leuke en aardige mensen die wij zijn, dicht bij hen in de buurt kwamen wonen  .
Maar ja wat is een huis zonder meubels zult u zeggen. Nou daar hebben de ouders van Thamar (rijkelijk) voor gezorgd. Echt geweldig.
School, huis met meubels, mmmmh vervoer zegt u? Voor gezorgd hoor! Uit een heel erg onverwachte hoek werd er een prachtige auto aangeboden. Niet onverwacht wat personen betreft, want deze mensen zijn zo (Thankx Mariette en Jobim) maar het onverwachte zit em in de plaats, ….. Kraggenburg of all places. Dat had u, en ik ook niet verwacht, …. Ik bedoel; hebben ze daar überhaupt wel auto’s of verharde wegen, moet je daar niet met een 4x4 heen (die hebben we net verkocht)
Super toch, ook een auto is geregeld.
Wat we gaan doen als we in Nederland terug zijn? Ook dat is al duidelijk. Afgelopen vrijdag zijn we, samen met onze collega die al in Nederland op het kantoor werkt, geaccepteerd als directeur van WEC Nederland. Een heel nieuwe taak, waar we veel zin in hebben. Rond April volgend jaar hopen we in die nieuwe functie te beginnen.
U ziet het, we worden goed verzorgd door de Heer, we komen niets te kort. We blijven wel bezig om ons voor te bereiden, maar er is al in geweldig veel voorzien en daar zijn we heel dankbaar voor.

Silvian en Thamar