maandag 9 december 2013

BCS here we come

Eigenlijk moeten we nog iets toevoegen aan die titel, want we gaan wel vaker naar de BCS. De internationale school waar onze kinderen wonen en scholen. Gemiddeld elke 6 weken gaan we er naar toe, kunnen we zeggen; BCS here we come. En omdat het best moeilijk is om papa en mama 6 weken niet te zien (of; het is best moeilijk om je kinderen 6 weken niet te zien) proberen we tegenwoordig elke 3 weken te gaan. Een vermoeiende reis die ons over The Gambia River voert in oude, hele oude veerboten, die ons over de grens naar Senegal voert waarbij aan beide zeiden zoveel papierwerk gedaan wordt dat Sanoma, Misset of elk andere drukkerij er een fabriek naast zou kunnen bouwen die alleen de grensovergang van boeken en schriften zou voorzien.
De reis voert ons door de prachtige landschappen van The Gambia en Senegal, want wat is het hier mooi.
Dat mooie landschap wordt af en toe ruw verstoord als we met ons hoofd tegen het dak van de auto stuiteren vanwege ietwat achterstallig onderhoud aan de weg voor enige tientallen kilometers.(Gambia is bijna klaahaar, …. Nog 6 km slechte weg, they are on it)
Eindelijk na meer dan 7 uur reizen over 325 km kunnen we dan eindelijk zeggen; BCS HERE WE ARE.

Dit keer is het anders. Een aantal weken geleden hadden we namelijk besloten dat we graag als gezin weer samen wilden zijn en dat konden we eigenlijk alleen maar doen door te solliciteren op een functie op BCS. Dat hebben we gedaan.
We zagen ernaar uit om op de BCS te gaan werken, maar we hoorden dat er ook een ander echtpaar zich had aangemeld met dezelfde kwaliteiten. Dus we zagen onze kansen slinken. Zeker omdat zij zich eerder hadden aangemeld.
Maar goed. We hebben ervoor gebeden en gezegd; Hoe het gaat zo gaat het! Daarna hebben we het gewoon en in alle rus afgewacht tot die ene mail waarin ze ons vertelden dat we zijn aangenomen voor het volgende schooljaar (2014-2015). We sprongen een gat in de lucht, en zelfs onze kinderen die in het prille begin fel tegen het idee alleen al waren dat papa en mama naar de BCS zouden komen, waren heel erg blij. Het vooruitzicht dat we straks als gezin weer bij elkaar zijn maakt ons erg blij en dankbaar.
BCS HERE WE COME, ……. FOR AT LEAST A YEAR

Geen opmerkingen: