Mango’s en Cashewnoten!

Het is weer de tijd voor de mango’s en de cashewnoten. Eindelijk. Na een tijd van de watermeloen in December, was er eigenlijk even een tijd niets. Diegene die zijn bananenbomen regelmatig water geeft heeft wel het hele jaar door bananen. Maar nu dus weer volop fruit tijd. Er is ook nog een ander fruit, lekker, maar de naam weet ik niet meer. De jola’s gebruiken die naam van dat (gele) fruit voor het woord geel. Maar goed de mango’s en cashewnoten. Die groeien in grote aantallen in onze tuin. Prachtig om te zien hoe dat groeit. De mango bomen lijken wel een beetje op kerstbomen met allemaal kerstballen eraan. De cashewboom lijkt wel op een appelboom waarbij je als je dichterbij komt ziet dat er een noot onderaan de appel groeit. De mango’s pluk je gewoon van de boom en je kunt ze eten, de cashewnoten die kun je natuurlijk ook gewoonplukken, maar dan moet je de noot van de appel draaien, een heleboel verzamelen, een vuurtje maken om ze te branden, pellen (wat een vies werkje is na het verbranden), en dan kun je lekker eten. De Cashewnoten hebben we nog niet veel van gezien. De grote boom achter in de tuin, uit ons zicht, wordt, zo vermoed ik regelmatig bezocht door ……. Kinderen. En ook de boom die we wel kunnen zien wordt regelmatig “aangevallen” door de kinderen, waarbij de een het netjes vraagt de ander het gewoon probeert te doen. Ze zijn er echt verzot op. Het zijn voor hun echt hoogtepuntjes in het jaar. Veel andere extra, lekkere dingen hebben zij niet. Wij wel, dus we laten ze maar. Terwijl ik aan een koekje knabbel kijk ik uit het keukenraam en zie de kinderen druk bezig met hun “koekjes”. P.s. Maar die mango’s daar moeten ze toch echt van af blijven. Die delen we wel hoor, maar iets meer gecontroleerd. Vergeet ik toch bijna het juweeltje uit de tuin te noemen. Er groeit een heuse ananas in onze tuin. Men had gezegd dat dat de vorige bewoners het ook jaren hebben geprobeerd, maar zonder succes. Well call us lucky, maar ie dut’t.