maandag 15 februari 2016

WIE IS ER EIGENWIJS?



Terwijl Thamar de auto de straat in reed vertelde ze haar vriendin nog net;”Ooh, we zijn zo blij met onze auto, hij rijdt zo fijn”. Ze reed de laatste 25 meter van de rit en stopte de auto voor het huis van onze vrienden. Samen stapten ze uit, en Thamar liep nog even mee naar binnen om iets te pakken en 2 minuten later stond ze alweer buiten en stapte ze in de auto om de laatste 500 meter naar huis te rijden. (Heerlijk joh, zo dichtbij zijn we bij onze vrienden komen te wonen toen we naar Emmeloord verhuisden vanuit Senegal).
Ze stapte in de auto stopte de key card in de key card sleuf (jahaa, wij hebben geen auto sleutel maar een sleutelkaart). Drukte op de knop en verwachtte dat de motor aan zou slaan. Niet dus. Alleen wat moeizaam gepruttel.
“Het zal toch niet” dacht Thamar. Toch wel. Lopend kwam ze thuis.
Wat kon het dan zijn? De accu? Die leek al een tijdje niet zo jofel te zijn, dus dat zou het wel eens kunnen zijn.
“Kan de benzine niet op zijn?” vroeg Eline (mijn bijna 17 jarige dochter). Met een vriendelijke maar ietwat neerbuigend lachje vertelde ik haar dat dat zeer onwaarschijnlijk zou zijn want het is een auto op gas en ik had (een tijd geleden) nog getankt.
Dus, neeee, het zou waarschijnlijk de accu zijn en dat was een beetje zuur want de auto moest klaar zijn voor komende week als we naar Duitsland zullen gaan.
Maar ja, als het nu wel de benzine was dan was het probleem snel en goedkoop opgelost ipv de duurdere accu.
Onze vrienden hadden nog wel een jerrycannetje met 2 liter benzine (voor de boot). We goten dat er in. Stapten achter het stuur stopten de card key erin (jahaa, wij hebben geen auto oooooh wacht dat had ik al geschreven) en drukten op de knop. En waarempel, het moet niet gekker worden, de auto startte. Wat een opluchting. Ik stopte de auto ging terug naar het werk (mijn pauze zat erop) en zou dan de middag naar het tankstation gaan om vol te tanken.
Maar in de middag daar gekomen wilde de auto niet meer starten. Aaaargggghh. Waarschijnlijk was het kleine beetje benzine niet genoeg om de auto weer aan de praat te krijgen. Dus met een andere auto en het jerrycannetje naar het benzine station gereden, daar getankt, weer terug naar de auto, en jawel hoor hij deed het weer.
Met een blij gevoel naar huis gereden om daar de grote triomfantelijke smile van mijn dochter en vrouw te moeten aanzien.
Ach ja, if they’re right, they’re right….. 

Geen opmerkingen: