Tuurlijk, heel stiekem hadden we het wel verwacht. Wie zou het niet verwachten? 10 weken zijn we weg geweest, is er niemand thuis geweest, is het rustig geweest. Dus na 10 weken verwachtten we wel dat we welkom geheten zouden worden. Maar dit hadden we echt niet gedacht en verwacht.
Toen we eindelijk na onze lange reis aankwamen (Maandag avond begonnen, aansluitend vliegtuig gemist en dus dinsdagavond weer verder gevlogen, woensdag ochtend de kinderen weggebracht naar school, donderdag weer terug naar Gambia/Kombo, vrijdag eindelijk, … naar huis).
En dus kwamen we eindelijk in Sibanor. Het was erg rustig op de compound, niemand.
Maar eenmaal binnengekomen werden we hartelijk ontvangen door wel 100.000 …………………………………. mieren. Ze hadden zich verschanst onder 2 kasten en toen we met gif de kast hun graf wilden maken, “renden” ze en mass de keuken in. De keuken zag in een mum van tijd zwart van de mieren. Tot 3 keer toe hebben we de gifspuit actie uitgehaald en tot 3 keer toe zwermden ze over de keuken heen. Het heeft ons een hele dag gekost om de keuken weer miervrij te krijgen. En Zondag? Toen was het eindelijk de rustdag, ook voor ons!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten