Maar het liep anders. Het bezoek van de president werd uitgesteld naar de dinsdag. Voor ons nog steeds te laat omdat we verwachtten rond 17:00 thuis te zijn of nog later. Maar de reis was zeer voorspoedig. We kwamen aan bij de ferry, en konden zo de ferry oprijden. Heel bijzonder. Dat maakte dat we al rond een uur of 14:00 thuis waren. Super.
Een paar uur later, en al die tijd hadden de scholieren buiten in de hitte op de president gewacht, kwam de president. Maar zo bleek hij stopte niet, eerst moest hij naar en ander dorp. Dat maakte voor de mensen langs de weg weinig uit. Dolenthousiast zwaaiden ze naar het konvooi van de president. Natuurlijk ook in de hoop dat er koekjes werden uitgedeeld. Die werden dan ook uit de rijdende auto’s gegooid.
In de avond kwam de president dan echt naar Sibanor, en hij had zitting in een school waar een groot feest zou worden gehouden. Thamar was wel voor dat feest te porren en samen met een vriendin/collega ging ze er heen. Maar wat was het druk zei ze. Vele vele mensen stonden de president op te wachten, en toen die kwam werden er weer koekjes uit de auto’s gegooid met als gevolg dat iedereen op de koekjes afrende en vele mensen onder de voet werden gelopen. Thamar en haar collega konden ternauwernood blijven staan in het gedrang.
Dit was ze teveel en ze besloten snel weg te gaan, zeker toen ze zagen dat er ene nieuwe “koekjes uitdeelronde kwam”.
Buiten de drukte kwam Thamar er toen achter dat ons fijne mobieltje met het fijne netwerk gestolen was.
Gllllloeiiii………. Net een weekje voor ons vertrek naar NL.
Jammer, …daahhaaag mobieltje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten