dinsdag 4 december 2012

WATER, WATER

Als u bovenstaande woorden zonder enig accent hebt gelezen stuur ik u even terug en vraag u dit met enig emotie in uw stem te lezen; WaAaahhaateer, WAAahaaaahhaater.
Al meer dan en week zijn wij verstoken van running water, oftewel stromend water. We klagen niet hoor. Dat niet. Maar het lastige is dat ons hele huis is ingesteld op stromend water. Ja en dat is een bijzonderheid hier. Dat is alleen weggelegd voor de rijken der Sibanor. En wis en waarachtig, geloof het of niet wij horen daar ook bij. Ons met modderblokken gebouwd huis, dat vergeven is van de termieten die zowel blokken als dakbalken opeten en dat in een zodanig ver gevorderd stadium hebben gedaan dat vandaag of morgen het dak wel moet in storten (nou langer dan een half jaar zal het zeker niet zijn). Maar dat huis heeft dus normaal gesproken stromend water uit eigen tuin.
In de tuin is een put gegraven van 20 meter diep. Zo diep ligt het grondwater, daar zit een waterpomp in. Waarschijnlijk zo eentje die in Nederland wordt gebruikt om in vijvertjes mooie klaterwatervallen tevoorschijn te toveren. Het gaat in ieder geval niet heel snel. Dat gaat naar een wateropslag tank van ongeveer 750 liter. Dat is onze eigen watertoren en die geeft genoeg druk voor ons om stromend water te hebben. ’s Ochtends zetten we de pomp aan, en als we het niet vergeten zetten we hem na een aantal uur weer uit. Vergeten we het wel dan hebben de buren geluk en maken ze dankbaar gebruik van de overloop die erop zit en die bij hen uitkomt (Zij hoeven dan niet met hun gele watercontainers naar de dorpspomp). Als zij genoeg hebben en we zijn nog steeds vergeten om de pomp uit te zetten, dan komen zij wel aangerend en roepen met grote ogen dat de pomp nu toch echt uit moet omdat de modderpoel nu wel erg groot wordt in hun tuin.
Veel gedoe, ach het went en bovendien het werkt. Euh, werkte. Want sinds vorige week dus is het over met de pret. Bij het aanzetten van de pomp bleef het stil, erg stil, en bleek de nieuwe pomp het niet meer te doen (Een half jaar geleden heeft een Italiaans team dat in Sibanor op bezoek was de pomp meegesponsord).
Een paar (halve) experts werden opgetrommeld en wisten te melden dat de ringen onderin de pomp gebroken waren en bovenop de pomp waren gevallen. Geen probleem zeiden ze ……... Dat is zo mooi van Afrika, Niets is een probleem. Toch denk ik daar iets anders over. Want we zijn nu bijna 2 weken verder en het probleem dat geen probleem is is nog steeds niet opgelost. Wordt Vervolgd

Geen opmerkingen: