Takkewerk

TAKKEWERK Ja laten we het maar noemen wat het is; Takke werk, …….. nou ja, dan is het eerlijk gezegd boomstronken werk. Er lag weer een nieuwe uitdaging op mij te wachten. Als tijdelijke stationleader en (bijna) enige man had ik deze job naar mij toe getrokken. ... Achteraf vraag ik mij af; waarom heb ik dat gedaan, het was een takkewerk. En dan heb ik em nog niet eens zelf uitgevoerd moet je nagaan. Wat was het geval. De kliniek waar we werken staat er al een jaar of 40. Iedereen in het team vond het op ene gegeven moment tijd voor wat vernieuwing. Dat is met groot enthousiasme ingezet met prachtige resultaten. Er staan nieuwe gebouwen, en aan “onze” lecturehall (klaslokaal) wordt momenteel de laatste hand gelegd. Nu kwam een collega met het idee om ook wat aan het groen te doen. Goed idee vonden we allemaal. Voor bij het hek wilden we nieuwe beplanting hebben. Daarvoor moesten 8 oude boomstronken worden uitgegraven en verwijderd. Een collega had al wat geldbedragen bedacht dat de mensen ermee konden verdienen. Voor Gambiaanse begrippen best veel. Op de een of andere manier kwam de uitvoering bij mij terecht, en dat heb ik geweten. Dagenlang werd ik door de mannen gebeld en gevraagd even langs te komen, omdat ze wilden weten of het zo goed was. Ik heb discussies moeten voeren om dat ze eigenlijk wel wat meer geld wilden voor de job. Bovendien spraken ze geen van allen goed Engels en mijn Jola en Creool is ook niet goed. En op zich is dat helemaal niet erg dat ze mij dingen vragen, maar ja ik had nog zooooooveeeel andere zaken die ook mijn aandacht vroegen. Proberen het maintenance team aan te sturen en ervoor te zorgen dat ze de belangrijkste zaken eerst deden. Onenigheden sussen en oplossen tussen de verschillende mensen . En dat gaat anders dan in NL. Kortom, na anderhalve week heb ik de mannen eindelijk uitkunnen betalen. Zij hebben hun werk gedaan, naar behoren. Maar wel als gevolg dat de voorkant van het ziekenhuis eruitziet alsof de Eerste Wereldoorlog nog een keer heeft plaatsgevonden, kraters en hopen zand. Het zou me niet verbazen als Lance Armstrong, oh nee, hoe heette die gozer ook alweer, Neil Armstrong langs zou zweven, denkend dat ie op de maan is. En het ergste is nog, ….. de boomstronken zijn er nog. Ze zijn te groot om ze er gewoon uit te krijgen. In de fik steken lukt niet, is veel te nat en te veel hout bij de wortels. Kabels die we hebben zijn niet sterk genoeg om ze eruit te trekken. En een kraanwagen, tja dat is nog maar de vraag of die hier wel bestaat. Anderhalve week later, veel geld lichter, puinhopen waar je u tegen zegt, en de boomstronken zijn er nog,……. Takkewerk!