Na 10 weken zonder stromend water te hebben geleefd, wat ons gevoel van kamperen nog meer heeft versterkt. Alhoewel je op de camping nog naar het centrale sanitairgebouw kunt gaan en dan heb je vaak warm water voor de afwas of voor het douchen. Dat hebben we hier niet. Wel in Combo hoor, op het hoofdkantoor. Daarom gingen we laatst ook naar de guesthouse van WEC om uit te rusten en om een heerlijk warme douche te nemen. Net op het moment dat Thamar aan het douchen was en zich weelderig had ingesopt ook haar haar, viel de elektriciteit uit (dagelijkse kost op zich), en daarmee de waterdruk en de warmte. De daarop volgende paar minuten zijn niet geschikt voor een blog, haha. Nou ja het was op zijn minst vervelend te noemen.
Goed terug naar ons water. Tussen de bedrijven door moest ik proberen de waterpomp te installeren en alle aanpassingen die daarbij kwamen kijken. Die aanpassingen die waren het grootste probleem. Het halve systeem moest worden aangepast. Dat hadden onze Gambiaanse experts (en tevens onze vrienden hoor) niet verteld. Nieuwe buizen moesten er komen. Okay, geen probleem, ik stapte en reed naar de plaatselijke Gamma, oh nee die hebben we hier niet plaatselijk, sterker nog die hebben we überhaupt niet. Net zo min als de Praxis, Karwei, etc. Nee de shopping moest in Combo gedaan worden, maar daar gaan we meestal maar 1 keer per 2 weken heen. En dan maar hopen dat je niets vergeten bent.
Ik had een mooi schema gemaakt zodat zo weinig mogelijk buis werd gezien, want het oog wil toch ook wat, …. Nou ja, het Europese oog dan, Dat Gambiaanse oog zal het … wezen. En dus werd ik mijn afwezigheid, (met alle goede bedoelingen overigens) het schema aangepast om voor mij nu nog steeds onduidelijke redenen. Maar ja na 10 weken waren we op een punt dat we maar een oogje dichtknepen en ze maar liever op de kraan gericht hielden. Want daar kwam eindelijk het doorzichtige goud uit. ………… Nee ik weet dat dat niet zo heet, maar dat was het voor ons wel. We genieten er nu elke dag enorm van.
Toen het water eindelijk uit de kraan kwam moest ik aan Herman Finkers denken. Hu? Wat? Herman Finkers?... Ja Herman Finkers. In een grijs verleden had hij een cabaretprogramma waarin hij het had over het prijzen van de Heer door Christenen. Hij maakte daar natuurlijk een grap over.
Hij had het over het prijzen van de Heer, wij prijzen Hem steeds meer; euro 2.50, 3.00, 4.50. Dat was grappig, alhoewel ik het destijds wel kantje boord vond. Maar ach, tijden veranderen en ik vind het een goede grap. En zoals nu zeg ik zelf ook. Heer, ik prijs u steeds meer. Dank U wel dat we eindelijk weer water hebben. Dat, en U bent onbetaalbaar.
P.s Op de foto ben ik samen met de buurman bezig de laatste hand te leggen aan het nieuwe systeem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten