Zondagmiddag half drie geweest. Nog even wachten en dan kunnen we eindelijk vliegen. Morgenmiddag om 13:00 hopen we te vliegen. ALs dat allemaal goed gaat dan zijn we ruim 15 uur later waarschijnlijk in Bata. We zien er naar uit om het team daar te ontmoeten. We hebben zoveel contact met elkaar gehad, via mail, via de telefoon. Het voelt alsof we elkaar al kennen.
Ookal had ik graag goede vrijdag en pasen in Equatorial Guinea mee gemaakt, toch was het fijn dat we hier nog waren en pas 10 dagen later konden vliegen. Nu hebben we goede vrijdag en pasen met de kinderen gevierd. Vrijdag hebben we als gezinnetje het avondmaal gevierd en vanochtend zijn we, samen met de nichtjes en tante naar de dienst geweest.
Al met al een fijn weekend zo net voor ons tijdelijke vertrek!
Als het goed is kunnen we in EG ook mailen .... jullie zullen het wel merken.
Groeten en niet al teveel slecht weer gewenst.
Silvian en Thamar
zondag 23 maart 2008
zaterdag 15 maart 2008
We zijn er nog
Hallo allemaal,
Eigenlijk zou dit berichtje vanuit Equatorial Guinea moeten zijn geschreven gezien de datum. Het is vandaag 15 maart en gisteren zouden we gaan vliegen. Het is echter anders gelopen. Zoals jullie hebben kunnen lezen was het tot nu toe al een hele klus om het voor elkaar te krijgen. Afgelopen donderdag zijn Thamar en ik samen naar de ambassade in Brussel afgereisd om de visa alsnog voor elkaar te krijgen. Het was namelijk ondertussen duidelijk geworden dat de ambassade ons geen toeristisch visum wilde verstrekken, alleen een religious visum. Ondanks dat we christen zijn is dat volgens ons geen goede reden om ons tot een religious visum te verplichten. Als we in het land zijn zullen we ook voornamelijk bezig zijn om te kijken en te leren. De stage duurt immers maar 6 weken.
Maar goed we gingen dus naar de ambassade om voor een toeristisch visum te pleiten. 3 uur rijden, waarvan ruim 1 uur in, waarom-zouden-we-duidelijke-wegbewijzering-aanbrengen-om-mensen-te-helpen-Brussel.
Toen we in de ambassade aankwamen hebben we gepraat als brugman en meer maar dat mocht allemaal niet baten. De consul kregen we niet te spreken en de secretaresse heeft 10 keer hetzelfde uitgelegd.
Dat betekende dus dat we met lege handen naar huis terug moesten en dat we niet de volgende dag zouden vertrekken.
We hebben het er even moeilijk mee gehad maar gelukkig konden we het al snel naast ons neerleggen en we zagen tegelijkertijd dat het een goede test was voor ons geloof.
Nu duidelijk is wat de ambassade precies van ons wil kunen we meer gericht aan het werk gaan en we hopen met een paar dagen ons visum nu wel binnen te krijgen. D.V. vliegen we dan 2e Paasdag naar Equatorial Guinea.
Groeten van ons; Silvian en Thamar
Eigenlijk zou dit berichtje vanuit Equatorial Guinea moeten zijn geschreven gezien de datum. Het is vandaag 15 maart en gisteren zouden we gaan vliegen. Het is echter anders gelopen. Zoals jullie hebben kunnen lezen was het tot nu toe al een hele klus om het voor elkaar te krijgen. Afgelopen donderdag zijn Thamar en ik samen naar de ambassade in Brussel afgereisd om de visa alsnog voor elkaar te krijgen. Het was namelijk ondertussen duidelijk geworden dat de ambassade ons geen toeristisch visum wilde verstrekken, alleen een religious visum. Ondanks dat we christen zijn is dat volgens ons geen goede reden om ons tot een religious visum te verplichten. Als we in het land zijn zullen we ook voornamelijk bezig zijn om te kijken en te leren. De stage duurt immers maar 6 weken.
Maar goed we gingen dus naar de ambassade om voor een toeristisch visum te pleiten. 3 uur rijden, waarvan ruim 1 uur in, waarom-zouden-we-duidelijke-wegbewijzering-aanbrengen-om-mensen-te-helpen-Brussel.
Toen we in de ambassade aankwamen hebben we gepraat als brugman en meer maar dat mocht allemaal niet baten. De consul kregen we niet te spreken en de secretaresse heeft 10 keer hetzelfde uitgelegd.
Dat betekende dus dat we met lege handen naar huis terug moesten en dat we niet de volgende dag zouden vertrekken.
We hebben het er even moeilijk mee gehad maar gelukkig konden we het al snel naast ons neerleggen en we zagen tegelijkertijd dat het een goede test was voor ons geloof.
Nu duidelijk is wat de ambassade precies van ons wil kunen we meer gericht aan het werk gaan en we hopen met een paar dagen ons visum nu wel binnen te krijgen. D.V. vliegen we dan 2e Paasdag naar Equatorial Guinea.
Groeten van ons; Silvian en Thamar
dinsdag 11 maart 2008
Geduld
Het is dinsdagavond en we wachten nog steeds op een stempel uit Equatorial Guinea, die nodig is om ons een visa te verschaffen. De ambassade in Brussel wil deze stempel op de uitnodiging hebben die het zendingsteam ons heeft gestuurd. De officiele autoritieiten in EG die die stempel moeten zetten willen dat niet doen omdat het volgens hen niet nodig is.
Er zijn ondertussen allerlei contacten gelegd via mail, telefoon naar EG alsook de ambassade en die hebben onderling ook weer contact gehad. Tot nu toe allemaal zonder succes. De stempel moet er komen anders geen visa, ... of we moeten voor 6 weken een hotel boeken, want dan kunnen we een hotelboeking laten zien en dat is ook goed.
We kunnen gerust zeggen dat dit, een kwestie van vertrouwen op God is. We kunnen niet veel meer doen. Misschien dat we morgen naar Brussel af reizen om daar nog eens voor onze "zaak" te pleiten en ondertussen probeert het team in EG het in een andere stad bij een andere ambtenaar om dat stempel te krijgen. Ook kijken we naar de optie om toch een hotel te boeken, maar dan voor kortere tijd, dat zal dan nog wel te betalen zijn.
Hoe jammer het ook allemaal is, want we willen zo graag naar Equatorial Guinea gaan, toch is dit niet perse een vervelend avontuur. Het laat ons goed zien waar we staan in ons geloof, en dat is veel waard. Niemand kanzeggen dat geloven saai is, we beleven dit echt als een avontuur met God ... spannend tot de laatste minuut.... ook voor jullie.
Groeten Silvian en Thamar met hopelijk snel goed bericht.
Er zijn ondertussen allerlei contacten gelegd via mail, telefoon naar EG alsook de ambassade en die hebben onderling ook weer contact gehad. Tot nu toe allemaal zonder succes. De stempel moet er komen anders geen visa, ... of we moeten voor 6 weken een hotel boeken, want dan kunnen we een hotelboeking laten zien en dat is ook goed.
We kunnen gerust zeggen dat dit, een kwestie van vertrouwen op God is. We kunnen niet veel meer doen. Misschien dat we morgen naar Brussel af reizen om daar nog eens voor onze "zaak" te pleiten en ondertussen probeert het team in EG het in een andere stad bij een andere ambtenaar om dat stempel te krijgen. Ook kijken we naar de optie om toch een hotel te boeken, maar dan voor kortere tijd, dat zal dan nog wel te betalen zijn.
Hoe jammer het ook allemaal is, want we willen zo graag naar Equatorial Guinea gaan, toch is dit niet perse een vervelend avontuur. Het laat ons goed zien waar we staan in ons geloof, en dat is veel waard. Niemand kanzeggen dat geloven saai is, we beleven dit echt als een avontuur met God ... spannend tot de laatste minuut.... ook voor jullie.
Groeten Silvian en Thamar met hopelijk snel goed bericht.
donderdag 6 maart 2008
VISA ??
Hallo,
Een subtiel berichtje uit Malaysia :) herinnerde ons eraan dat we al een tijdje niks hadden geschreven.
We zijn, zoals gewoonlijk weer druk bezig. Naast de assignments moest ik ook een preek voorbereiden en we moesten vooral druk aan de slag met het aanvragen van ons visum. Alles wat we nodig hadden om het visum aan te vragen (zie vorige bericht) hadden we eindelijk binnen na ongeveer 2,5 week. Maandagochtend hebben we alles in een envelop gedaan, en werd er vanuit Doetinchem een koerier geregeld. Die zou de envelop dan weer dinsdag in Bruxelles af leveren. Maarrrrrrrrr, het bleek dat de ambassade gesloten was toen de koerier daar voor de deur, poort, hek stond. (Ik weet nog niet of dit aan het tijdstip van de koerier lag of aan de ambassade).
Een subtiel berichtje uit Malaysia :) herinnerde ons eraan dat we al een tijdje niks hadden geschreven.
We zijn, zoals gewoonlijk weer druk bezig. Naast de assignments moest ik ook een preek voorbereiden en we moesten vooral druk aan de slag met het aanvragen van ons visum. Alles wat we nodig hadden om het visum aan te vragen (zie vorige bericht) hadden we eindelijk binnen na ongeveer 2,5 week. Maandagochtend hebben we alles in een envelop gedaan, en werd er vanuit Doetinchem een koerier geregeld. Die zou de envelop dan weer dinsdag in Bruxelles af leveren. Maarrrrrrrrr, het bleek dat de ambassade gesloten was toen de koerier daar voor de deur, poort, hek stond. (Ik weet nog niet of dit aan het tijdstip van de koerier lag of aan de ambassade).
Woensdag een nieuwe poging door de koerier, nu lukte het wel. Nog diezelfde middag hadden we een mailtje terug van de ambassade dat ze de papieren ontvangen hadden ..... maarrrrr er ontbrak een stempel op een van de papieren die uit Equatoriaal Guinea was gemaild.
We hadden eigenlijk net "de teugels" van alles regelen voor het visa wat laten vieren, en nu moesten we er weer vol in. Dat wil zeggen, vooral Thamar, want ik (Silvian) lag (en zit) nog bij te komen van een ? buikgriepje ..denk ik.
Om alles maar wat kracht bij te zetten ook nog gebeld naar het team in Equatoriaal Guinea, en wat blijkt. In het land zelf snappen ze niet zo goed wat voor stempel de ambassade uit Bruxelles nu wil !!!!!! Handig !!! Maar het team doet er alles aan om toch de/een stempel te krijgen.
Voor de bidders onder jullie misschien een goed punt.
Zoals we ookal afsloten met het vorige bericht; Het ligt niet meer in onze handen, wij hebben gedaan wat we konden, we vertrouwen op God dat het goed komt ... one way or the other.
Groeten Silvian en Thamar
Abonneren op:
Posts (Atom)
